- руинтан
- [رويين تن]ниг. рӯинтан1. он ки бадани қавӣ ва тобовар дорад ва зарби яроқ ба вай асар намекунад2. руинтан-лақаби яке аз паҳлавонони «Шоҳнома»-Исфандиёр
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.